Na przekór wszystkim, bądźcie szczęśliwi
Ludzkie potrzeby potrafią mieć tyle odcieni, że da się je opisać tylko w modelu RGB. Nie zmienia to tego, że w swoim zasadniczym rdzeniu, chcemy tego samego.
Nie jesteś artykułem z przeceny
Bywa tak, że spotykasz kogoś i czujesz się tak, jakby na ułamek sekundy wszystkie twoje komórki zostały podpięte do prądu. Serce bije ci szybciej, a w piersi pojawia się ciepła, lepka gula.
Od czasu do czasu zdarza się, że ktoś czuje do nas to samo. Wtedy jest super. Nawet piosenki Pawła Domagały przestają brzmieć jak gniot, więc możesz skończyć z ciągłym przełączaniem stacji radiowych podczas jazdy samochodem. Rodzina się cieszy, a znajomi będący w mniej udanych związkach zazdroszczą.
Niestety dużo częściej jest tak, że ludzkie emocje rozmijają się jak PKP z rozkładem jazdy. Zaangażowanie rozkłada się nierównomiernie. Tam gdzie ktoś jest dla ciebie priorytetem, tam ty znajdujesz się gdzieś między obowiązkiem, a rozrywką.
Nie ma mężczyzn i kobiet. Są ludzie
O kobietach, mężczyznach, seksie, związkach i emocjach napisałem tysiące zdań. Niektóre z nich były wystarczająco gładkie, żeby je cytować w odmętach internetu. Pomimo tego, zdarzają się chwile, kiedy myślę, że nie napisałem jeszcze czegoś absolutnie podstawowego.
Nie napisałem nigdy o tym, że każdy jest przede wszystkim człowiekiem.
Kiedy warto się od siebie odczepić?
Przez setki lat głównym problemem ludzi było radzenie sobie z niedostatkiem − z brakiem żywności, praw, możliwości, edukacji, ziemi. Dzisiaj główny problem polega na radzeniu sobie z mnogością wszystkiego, zaczynając od wyboru garnków do kuchni i płaszcza na wiosnę, a kończąc na nieograniczonym dostępie do obrazków z życia gwiazd, znajomych oraz znajomych twoich znajomych.
Mając to wszystko, łatwo powinno przychodzić nam szczęście, ale łatwo przychodzi nam tylko bycie niezadowolonymi.
Nigdy nie jest za późno, ale czasem troszkę jest
W pomysłach na to, jak przeżyć młodość ludzie dzielą się na dwie zasadnicze grupy. Pierwsza z nich mawia: „Baw się dopóki jesteś młody”. W drugiej jestem ja i mówię: „Jak jesteś młody to daj z siebie jak najwięcej, a będziesz mógł się bawić znacznie dłużej”.
I już wam mówię dlaczego to ja mam rację.
Życie jest proste. To ty je sobie komplikujesz
Istnieją słowa i wyrażenia, których najczęściej używa się w niewłaściwym znaczeniu. Mówi się „bynajmniej” w znaczeniu „przynajmniej”, chociaż w rzeczywistości jest to partykuła wzmacniająca przeczenie. W stosunkach półoficjalnych używa się zwrotu „pan raczy żartować”, chociaż ma się na myśli wyrażenie mniej delikatne, ale bardziej adekwatne – „chyba cię pogięło”. Na podium znajduje się jeszcze wyrażenie „to skomplikowane”, którego teoretycznie powinno używać się w sytuacjach trudnych do zrozumienia i rozwiązania. Jednak w praktyce, robi się to wtedy, kiedy chce się widzieć w jakiejś sytuacji więcej, niż na to wskazują fakty.
Związek ze statusem „to skomplikowane” to taki, w którym starasz się, żeby wyszedł, ale jest to staranie całkowicie jednostronne. Ewentualnie taki, z którego nie ma już co zbierać, ale łudzisz się, że jest inaczej.
Skomplikowane rozwiązania, to bardzo proste decyzje, których nie chcesz podjąć, bo chcesz zjeść ciastko i mieć ciastko.
Ludzie, którzy są skomplikowani, to tacy, których zachowania widzisz jak na dłoni, ale nadinterpretowujesz fakty. Dla jednej dobrej cechy ignorujesz dziesięć złych. Przed zaśnięciem rysujesz sobie wspólne szczęście na zamkniętych powiekach, ignorując fakt, że to szczęście prawdopodobnie się nie wydarzy.
Robiąc to zaczynasz żyć w świecie równań, których rozwiązać się nie da.
Możesz być kim chcesz, ale nie bądź reklamą bez pokrycia
Wszystkie związki na początku wyglądają podobnie.
W pierwszych tygodniach znajomości, eksponuje się zalety, a wady upycha się w szafie jak brudy przed nagłą wizytą. Randki to działania wojenne, których celem jest opanowanie cudzych myśli i usłyszenie słów „Nie mogę o tobie zapomnieć”. Na mieście on otwiera jej drzwi w samochodzie i nie burczy kiedy nie otrzepała butów ze śniegu. Przed spotkaniem w domu wyciąga się przepisy na najlepszy włoski makaron i przygotowuje dużą ilość czerwonego wina, przy którym będzie można rozmawiać o bajkach z dzieciństwa, przyszłych wakacjach i imionach, których się nienawidzi. W sypialni jest gustowna bielizna i zero bólu głowy (to u niej) oraz bokserki Calvina Kleina i wciągany brzuch (to u niego).
Zazwyczaj związki wyglądają też podobnie później.
Po kilku, może kilkunastu miesiącach już nie wciąga się brzuchów. Nie szykuje się ubrań z myślą o sobie nawzajem – robi się to co najwyżej z myślą o innych. Brudy z szafy zaczynają się wysypywać, a poukrywane wcześniej problemy leżą już na podłodze.
W tym momencie jakość związku zaczyna spadać, ale tak leniwie, że niemal się tego nie zauważa. Przypomina to ruch godzinowej wskazówki zegara. Wydaje się ona stać nieruchomo, ale jak popatrzysz na nią za jakiś czas, to dopiero wtedy widzisz jaką drogę pokonała. To samo robisz, kiedy siedzisz w ciszy, jaka zapada po kłótni. Patrzysz gdzie byliście i zestawiasz to z miejscem, gdzie jesteście. W takich chwilach nie zastanawiasz się dlaczego ta druga fantastyczna osoba była sama. Już doskonale to wiesz i czujesz się jakbyś poszedł na film, którego najlepsze fragmenty widziałeś w trailerze.
Moja pierwsza książka
Moja druga książka
PARTNERZY
Teksty, o których teraz się mówi